Σάββατο 14 Απριλίου 2012

Δηλώσεις Καλμαζίδη

Ο πρώην τεχνικός της ομάδας βόλεϊ του Ολυμπιακού,Γιάννης Καλμαζίδης σε συνέντευξη που παραχώρησε στην εφημερίδα ''ΦΩΣ'' ήταν ιδιαίτερα αποκαλυπτικός για το πέρασμα του από τους ερυθρόλευκους αναφερόμενος σε όλα τα ''καυτά'' θέματα.

Αναλυτικά τα λόγια του Κάλμαζίδη:Για το ότι έφυγε από τον Ηρακλή και ήρθε στον Ολυμπιακό με τον Κρίστιανσον: "Είχε προηγηθεί η συνέντευξη του Κράβαρικ που είχε προαναγγείλει πως θα είναι πρόεδρος-προπονητής-παίκτης και καταλάβαμε ότι τελείωσε για εμάς το κεφάλαιο Ηρακλής. Μετά ήρθε η πρόταση από τον Ολυμπιακό και δεν σκεφτήκαμε ούτε στιγμή".

Οι διαφορές Ηρακλή-Ολυμπιακού: "Δουλεύουν διαφορετικά. Στον Ολυμπιακό υπάρχει περισσότερος επαγγελματισμός, υπάρχει κατά κάποιο τρόπο σχέση εργοδότη-εργαζόμενου, ενώ στον Ηρακλή κυριαρχούν περισσότερο οι προσωπικές σχέσεις, είναι φιλαράκια. Η χρυσή τομή βρίσκεται κάπου στη μέση".

Για την μεταγραφή του Μίλκοβιτς, την προσωπικότητά του, αλλά και την αξία του, δήλωσε: "Ο προϋπολογισμός ήταν μικρότερος, θέλαμε για διαγώνιο τον Τεχέδα, αλλά μετά προέκυψε ο Μίλκοβιτς και ποιος προπονητής θα αρνιόταν τον ερχομό ενός τέτοιου παίκτη; Είχε τις ιδιοτροπίες ενός σταρ, αλλά στις προπονήσεις έδινε το 100% των δυνατοτήτων του και τραβούσε τους άλλους. Και το λέω αυτό διότι υπάρχουν και παίκτες έχουν ιδιοτροπίες χωρίς να βοηθούν την ομάδα. Ο Μίλκοβιτς βοηθούσε τόσο την ομάδα, όσο και τους συμπαίκτες του".

Για την αποχώρηση του στενού του συνεργάτη (και πρώτου προπονητή), Άντερς Κρίστιανσον, σχολίασε: "Ο Άντερς πιέστηκε πολύ σαν ξένος, σε ξένη πόλη. Είχε μάθει από τη Μασέικ και τον Ηρακλή να πηγαίνει μετά τις προπονήσεις με τους παράγοντες για μία μπίρα, για φαγητό, να συζητά μαζί τους, να κάνει παρέα, και εδώ δεν τα είχε αυτά, αφού επικρατεί επαγγελματισμός. Δεν έχει οικογένεια, ήταν μόνος και δεν ένιωθε καλά. Και αυτό συμβαίνει στον Ολυμπιακό με όλους τους ξένους και ιδιαίτερα με αυτούς που δεν είναι εύκολοι στο να κάνοιυν παρέες και φίλους, όπως ο Χιμένες, που ήταν σαν ψάρι έξω από τα νερά του. Την δεύτερη σεζόν του στον Πειραιά, ο Κρίστιανσον έχασε τον έλεγχο. Υπήρχε πρόβλημα ανάμεσα σε Μίλκοβιτς-Τίσερ και οι σχέσεις του με τον Μίλκοβιτς ήταν "κρύες". Δεν ήταν η ήττα από τον ΠΑΟΚ που τον οδήγησε στην παραίτηση. Ήταν ψυχολογικά άσχημα, δεν μπόρεσε να το αντιμετωπίσει και έφυγε. Μου έλεγε "δεν αντέχω, δεν μπορώ" και αποχώρησε".

Για το πρώτο του ματς ως πρώτος προπονητής και τη νίκη επί της Καζάν, τόνισε: "Με βοήθησε αυτό το αποτέλεσμα. Εκείνη η ομάδα εξάλλου ήταν από τις καλύτερες όπως των εποχών. Μου συμπαραστάθηκε και ο Μίλκοβιτς που ένιωθε και υπεύθυνος για την αποχώρηση του Κρίστιανσον. Ένιωθε κομμάτι του προβλήματος. Ο Ιβάν με βοήθησε τα μέγιστα, μαζί με τους Τίσερ, Καλντέιρα, βέβαια, που ήταν μεγάλες προσωπικότητες".

Για την απώλεια του Κυπέλλου το 2010, επεσήμανε: "Δεν μου χρέωσαν την ήττα για αυτόν τον τελικό. Ήταν η εποχή που ο Μίλκοβιτς έπαιζε κακοδιάθετα. Με φώναξαν οι Κούβαρης-Ταρνατώρος και ένας εκπρόσωπος των φιλάθλων, ένας ψηλός που το όνομά του τελείωνε σε -όπουλος, και μου είπαν να διώξουμε τον Μίλκοβιτς. Τους απάντησα ότι αυτό δεν γίνεται και στο τέλος πήραμε το πρωτάθλημα με μειονέκτημα έδρας κόντρα στον Παναθηναϊκό".

Για την πρόσληψη-σοκ του Γκουλινέλι, αν και ήταν πρωταθλητής, είπε: "Δεν κατηγορώ την διοίκηση για αυτήν την απόφαση. Ήταν λογικό να θέλουν έναν έμπειρο προπονητή και να μη με εμπιστεύονται στο τιμόνι του μεγαλύτερου συλλόγου της χώρας. Ο Γκουλινέλι στη συνέχεια αποχώρησε γιατί δεν ήταν καλά τα πράγματα στην ομάδα. Και ήταν λάθος του που έβαζε μπροστά τους παίκτες, αντί να ασχοληθεί εκείνος με το οικονομικό πρόβλημα που υπήρχε. Για αυτό και μάζεψα τους νεαρούς Έλληνες, τον Φιλίποβ, τον Κοκκινάκη, τον Φράγκο, τον Τζούριτς και τους είπα να κοιτάζουν την δουλειά τους και την προπόνηση. Αντέδρασα γιατί υπήρχε ο κίνδυνος να ξεκινήσουν λανθασμένα την καριέρα τους, με αποχές και συγκρούσεις με την διοίκηση. Μαζί με τον Γκουλινέλι έφυγαν και οι Κραλ, Ζέκοφ, κάτι που ήταν δίκοπο μαχαίρι. Ναι μεν αποδυναμώθηκε η ομάδα, αλλά απελευθερωθήκαμε από το άγχος. Και τέταρτοι να ερχόμασταν δεν θα μας έλεγαν τίποτα".

Για τους Ντεσπέιν-Τζούριτς, σχολίασε: "Περίεργο παιδί ο Ντεσπέιν, αλλά βρήκα το κουμπί του. Δεν έπαιξε σε ένα ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό στην Γλυφάδα, επειδή δεν είχε πληρωθεί, αλλά το αντιμετωπίσαμε σαν να μην συμβαίνει τίποτα. Δεν έκανε προπονήσεις γιατί ήταν κουρασμένος ή πονούσε η μέση του. Δύσκολος χαρακτήρας, αλλά έβρισκα τον τρόπο και τον "ξεγελούσα", με την καλή έννοια, και έπαιρνα το καλύτερο δυνατό για αυτήν την ομάδα. Υπήρχε όμως και ο Τζούριτς που ήταν και αυτός δύσκολος, αλλά είχε τεράστια θέληση και μεγάλο αθλητικό εγωισμό. Και ο Φράγκος και ο Παπάζογλου. Εκείνη η ομάδα είχε ηγέτες, σε αντίθεση με την εφετινή. Είχε παίκτες με "balls", που δεν έκαναν φλότινγκ σέρβις στο τέλος του αγώνα".

Για το ότι στα ματς με αντίπαλο τον ΠΑΟ ο Ολυμπιακός έχανε πάντα στην αρχή με 0-2 και στη συνέχεια κέρδιζε με 3-2, απάντησε: "Γνωρίζαμε πως είμαστε πολύ καλύτεροι από τον Παναθηναϊκό, ο οποίος δεν είχε καθόλου καλό σερβίς. Εμείς ήμασταν πολύ καλοί σε σερβίς και μπλοκ. Το ματς-κλειδιί αυτών των αγώνων ήταν του Κυπέλλου. Εκεί που πήγε στο τέλος ο Ντεσπέιν και με δύο άσσους γύρισε το ματς. Και φυσικά το παιχνίδι που έβαλα κεντρικό τον Τζούριτς και διαγώνιο τον Ντεσπέιν".

Για την φετινή αποτυχημένη σεζόν, τόνισε: "Έχω κάνει την αυτοκριτική μου. Κομβικό σημείο ήταν πως αργήσαμε να συμφωνήσουμε με την διοίκηση. Ζήτησα να αποκτηθεί ένας εκ των Στεφάνου-Παπαδημητρίου και να μην ανανεώσει ένας παλιός παίκτης, αλλά δεν έγινε. Πήραμε τον Χιμένες και ήταν ένα ρίσκο. Τον "πετάξαμε" σε ένα ξενοδοχείο και δεν τον αγκαλιάσαμε όσο θα έπρεπε, για να αισθανθεί μία "ζεστασιά". Ο Νοβότνι ήταν μία καλή επιλογή, σπουδαίος επιθετικός, αλλά έπρεπε να υποστηριχθεί από το λίμπερο και τον άλλο ακραίο στην υποδοχή. Ο Πίντο εξάλλου μπορούσε να μας βοηθήσει με την καλή υποδοχή και την εμπειρία του, αλλά ήρθε απροπόνητος. χωρίς καλή φυσική κατάσταση. Οι παίκτες αυτής της ηλικίας δεν πρέπει να θέλουν να παίζουν σε τόσο καλό επίπεδο. Το διαπίστωσα όταν ήρθε, του το επεσήμανα, μου ζήτησε συγνώμη, αλλά... τι να την έκανα την συγνώμη του. Ίσως όμως βιαστήκαμε να τον διώξουμε. Θα μπορούσε να μας βοηθήσει, αν γυμναζόταν. Έπαιξε πέντε ματς, άρχισε η πίεση "τι να το κάνουμε αυτό το παλτό, τι τον κρατάμε", και δεν του δώσαμε ευκαιρία".

Για τον Φιγκερόα και τον Κοκκινάκη, είπε: "Ο Φιγκερόα δεν είχε καλή υποδοχή και αυτοπεποίθηση και αφήσαμε τον Κοκκινάκη απροστάτευτο. Ο μικρός έκανε τεράστια άλματα, αλλά δεν μπορεί να σηκώσει μόνος του το βάρος του Ολυμπιακού. Σε κάποια μας έπρεπε να μείνει έξω, αλλά δεν κάλυπτε αυτή την θέση ο Φιγκερόα. Δεν πήγε καλά στο επιθετικό τομέα με τον Φοίνικα ο Κοκκινάκης, αλλά ήταν σταθερός στην υποδοχή. Έβαλα τον Φιγκερόα, έγινε πλημμύρα στην υποδοχή και επέστρεψε άρον-άρον ο Κοκκινάκης. Τον εκθέσαμε. Το παιδί έκανε τεράστια πρόοδο. Χρειάζεται ενδυνάμωση και εδώ και πολύ καιρό ακολουθεί ένα πρόγραμμα. Αν είχαμε έναν καλό ξένο ακραίο θα τον προστατεύαμε, αλλά χωρίς βοήθεια από τον πάγκο έκανε δύο βήματα μπροστά και ένα πίσω. Αν ακολουθήσει όμως το πρόγραμμα ενδυνάμωσης θα πάει μπροστά".

Για τον έλεγχο των ερυθρόλευκων αποδυτηρίων που χάθηκε: "Ομολογώ πως έχασα τον έλεγχο των αποδυτηρίων. Οι σχέσεις Κουζούνη-Πετρέα δεν ήταν οι καλύτερες. Και δεν ήταν θένα να γίνω αυστηρός. Το έκανα, μιλούσα σε όλους τους παίκτες κατ' ιδίαν και έφερα κοντά τον έναν με τον άλλον, αλλά, μερικά πράγματα είναι και θέμα χαρακτήρων. Κάποιος που μιλάει συνεχώς και έχει άποψη για όλα, δεν μπορείς να τον αλλάξεις. Και υπήρχε τέτοιος παίκτης στον Ολυμπιακό. Πιστεύω με μία-δύο κινήσεις, ο Ολυμπιακός θα μπορέσει να βρεθεί ξανά στην κορυφή. Αυτά τα είπα στον πρόεδρο. Τα γνωρίζει, πρέπει η ομάδα να αναπνεύσει".

Ο Γιάννης Καλμαζίδης, στο τέλος, ευχαρίστησε τον κόσμο του Ολυμπιακού: "Θέλω να ευχαριστήσω τον κόσμο του Ολυμπιακού που ακόμη και τώρα με σταματάει στον δρόμο και με ευχαριστεί. Μου στέλνουν μηνύματα και φυσικά δεν τους ξεχάσω ποτέ. Απλά στις μεγάλες ομάδες, δεν συγχωρούνται οι αποτυχίες. Θέλω να ευχαριστήσω και τον συνεργάτη μου, τον Κυριάκο Καμπερίδη, που είναι ο καλύτερος συνεργάτης. Πιστός, αλλά όχι σκυλάκι. Μαλώσαμε που δεν έμεινε αυτός στην ομάδα, αλλά ήταν θέμα αρχής για αυτόν να φύγει".

Για το μέλλον του, είπε: "Mάλλον στο εξωτερικό, αφού εδώ δεν υπάρχουν πολλές ομάδες που να εγγυηθούν υγιείς συνθήκες δουλειάς, ιδιαίτερα αυτή την εποχή. Μακάρι όμως να μείνω στην Ελλάδα, δίπλα στην οικογένεια μου".

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

RED BLOG TV